Παρασκευή 17 Απριλίου 2015


Μάγισσες Γόμες




Της Νικολέτας της άρεσαν πολύ οι γόμες των συμμαθητριών της. 
Δε χόρταινε να τις κοιτάζει στο σπίτι της. 
Τις είχε πάρει χωρίς να ρωτήσει, αλλά θα τις επέστρεφε σύντομα.
Όταν πήγε στο σχολείο, οι φίλες της δεν ήταν πια χαρούμενες. 
Και ήξερε πολύ καλά πως έφταιγε εκείνη γι' αυτό. 
Δεν έπρεπε να το είχε κάνει, αλλά τη μάγεψαν...
Ναι, για όλα έφταιγαν αυτές. 
Οι μάγισσες γόμες!


Πέμπτη 9 Απριλίου 2015


Βραβεια των παιδικών βιβλιων

Διαβάστε αναλυτικά όλες τις συμμετοχες και τα βραβεια των παιδικών βιβλιων που ξεχώρισαν εδώ ---->

http://www.kathimerini.gr/810118/article/ereynhtes/stoys-ereynhtes/ta-paidika-vivlia-poy-3exwrisan





Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου



ΘΑ ΣΕ ΣΩΣΩ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ



Μια σκοτεινή νύχτα του Μάρτη ο Ντιμίτρι ανεβαίνει κρυφά στο τρένο με τα ξύλινα βαγόνια έχοντας ένα σκοπό: να σώσει την αγαπημένη του που κινδυνεύει. Θα περάσει τα σύνορα και θα βρεθεί μόνος και εκτεθειμένος σε μια άλλη χώρα για να εφαρμόσει ένα σχέδιο που έχει προετοιμάσει καλά. Θα βρει αναπάντεχο σύντροφο στην προσπάθειά του έναν συνομήλικό του από την άλλη πλευρά των συνόρων, που θαρραλέα θα σταθεί δίπλα του. Όμως οι αντίπαλοι, που εμπορεύονται παιδιά και εφήβους για κάθε χρήση, κρατούν όπλα και δεν έχουν ενδοιασμούς. Η Σόνια και η φίλη της η Γκάλια απειλούνται κάθε στιγμή. Φτάνει η λαχτάρα του ήρωά μας και το πείσμα του για να νικήσει μια μαφία που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα; Πόσο βαθιά πρέπει να είναι μια αγάπη για να κατορθώσει να υψωθεί πάνω από τα εμπόδια; Πόσο δύσκολο είναι να βρει ο Ντιμίτρι τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά του για να διορθώσει όχι μια αλλά πολλές αδικίες και να υπερασπίσει το όνειρό του για μια αλλιώτικη ζωή με τη Σόνια. 

Το βιβλίο αυτό είναι ένα μυθιστόρημα για το trafficking, την εφηβεία, τη φιλία, τον έρωτα. Είναι ένα βιβλίο για τη μαφία που εμπορεύεται παιδιά και εφήβους, για τη σύγχρονη δουλεία, για το όνειρο μιας άλλης ζωής και τη δύναμη που δίνει ο έρωτας για την πραγματοποίησή του. Ο Ντιμίτρι, ο Νίκος, η Σόνια και η Γκάλια στην εφηβεία τους, μπορεί να εμποδίζονται από τις συνθήκες δεν παραδίνονται, όμως, στο μοιραίο. Παλεύουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να βγουν νικητές σε μια άνιση μάχη με δυνάμεις αδίστακτες και σκοτεινές.

______________________________________________

 Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου


Σάκης Σερέφας



 εικονογράφηση  Βασίλης Παπατσαρούχας



Ένας δρόμος μικρός, νεογέννητος, που ξεκινάει τη διαδρομή του –τη ζωή του– με κέφι, όνειρα, απορίες, αλλαγές, ανατροπές, εκπλήξεις και τούμπες. Ένας δρόμος που βλέπει καινούρια πρόσωπα, αγάπες, καβγάδες, χωρισμούς, γιορτές και χαρές μεγάλες – βλέπει και λύπες, ανθρώπων και ζώων. Ένας δρόμος που στο τέλος συγκινητικά κι ανθρώπινα πολύ μικραίνει. Και βάζει τελεία στις ιστορίες του. Μια μινιατούρα που θα μπορούσε να θεωρηθεί συμπυκνωμένο μυθιστόρημα ενηλικίωσης! 

________________________________


Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου



 Κώστας Μαρκόπουλος



συγγραφέας Δημήτρης Μπασλάμ


Πανικός. Μεγαλύτερος πανικός. Μία τσιρίδα. Ανεργία. 
Ένα υπερσχέδιο. Μία απεργία. Μία λιποθυμία. 
Μία εξαφάνιση. Ένας Γάιδαρος Σέρφερ. 
Μία χορωδία με τερλίκια. Ένα δεύτερο υπερσχέδιο...

Όλα αυτά, μετά την μικρή ανακοίνωση στο ραδιόφωνο πως: Διακόπτεται επ' αόριστον κάθε εργασία...

__________________________________


Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά


Νάνση Τουμπακάρη



Ένας οδηγός που επιδιώκει τη γνωριμία των παιδιών και των νέων με τη λαϊκή μουσική παράδοση. Η παραδοσιακή μουσική συνταιριάζει λόγο, μέλος και κίνηση σε μια αδιαίρετη τριάδα, όπου το τραγούδι, η μουσική και ο χορός συνδέονται με έθιμα και τελετουργίες του κύκλου των εποχών του χρόνου και του κύκλου της ζωής του ανθρώπου.

Η αφήγηση είναι πρωτότυπη, μεστή και άμεση, γεμάτη από ανθρώπινες ιστορίες και συναισθήματα, που μετουσιώνονται σε εικόνες και ήχους. Πολύτιμο σημείο αναφοράς αποτελούν οι πολλές φωτογραφίες, πολλές δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Τέλος, οι υποσημειώσεις που διατρέχουν παράλληλα το κείμενο, τεκμηριώνουν την αφήγηση και παραπέμπουν σε πλήθος πηγές.

________________________________



Βραβεία σε λογοτεχνικά βιβλία για παιδιά και νέους 

 Βραβείο «Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου» 
σε πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα βιβλίου για παιδιά ή νέους: Εύα Βακιρτζή για το βιβλίο της
«Το αυγό» (εικον. Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδόσεις Πατάκη). 



Ο Βίκτωρας είναι ένα λιγουλάκι περίεργο παιδί... Δε μιλάει σχεδόν καθόλου, αποφεύγει να κοιτάει τους περισσότερους ανθρώπους στα μάτια, δεν κάνει εύκολα φίλους και το πιο μυστήριο; του αρέσει να στριφογυρνάει ένα κομμάτι σπάγκου στον αέρα για ώρες! Κι όλα αυτά γιατί ο Βίκτωρας τυχαίνει να ζει σε ένα μεγάλο άσπρο Αυγό με σκληρό, πολύ σκληρό τσόφλι! Τι συμβαίνει λοιπόν μέσα σ' αυτό το μυστήριο Αυγό;

Σε ποιους ανθρώπους και σε ποια πράγματα ο Βίκτωρας δίνει την άδεια να μπαινοβγαίνουν και ποιους αφήνει απέξω; Πώς η δασκάλα Ελβίρα καταφέρνει να ανοίγει χαραμάδες στο σκληρό τσόφλι, χωρίς καν να διαθέτει το σούπερ τρυπάνι; Και πάνω, απ' όλα, τι θα συμβεί, αν ανοιχτούν πολλές πολλές χαραμάδες;

Ένα βιβλίο-γνωριμία με το φαινόμενο του αυτισμού.


____________________________________________________


Βραβείο «Πηνελόπη Μαξίμου»
σε συγγραφέα βιβλίου αφήγησης βραχείας φόρμας για παιδιά: Θοδωρής Παπαϊωάννου για το βιβλίο του
«Ανάποδα» (εκδόσεις Ίκαρος)
 και Χριστίνα Φραγκεσκάκη για το βιβλίο της
«

Να το πάρει το ποτάμι» (εικον. Ελίζα Βαβούρη, εκδόσεις Κέδρος). 




Που κρύβεται η ομορφιά; Τι αξίζει στ' αλήθεια; Το σκαθάρι ο Μέλιος αναποδογύρισε. Και τι παράξενο... όταν είσαι ανάποδα βλέπεις πιο καθαρά... και μπορείς να ανακαλύψεις πολλά!


______________




Μέσα στη βιβλιοθήκη η κυρία Συμέλη και τα παιδιά παίζουν το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. 
Ψάχνουν την καρδιά του σχολείου. 
Ψάχνοντας θα βρεθούν μπροστά σε απροσδόκητες συναντήσεις, σε κρυμμένα μυστικά, σε πράγματα μαγικά... 
H βιβλιοθήκη είναι γεμάτη μαγικά... 
Το παιχνίδι τους δεν έχει τέλος. 
Η καρδιά του σχολείου όμως ακόμα να φανεί. 
Να το πάρει το ποτάμι;

Ένα βιβλίο για το θαυμαστό κόσμο της βιβλιοθήκης και το παιχνίδι της ανάγνωσης.

______________________________________________


 Βραβείο σε εικονογράφο και συγγραφέα βιβλίου με πολύχρωμη εικονογράφηση (picture book ή album) 
για την εικονογράφηση και για το κείμενο:
 Αγγελική Δαρλάση (συγγραφή) - Ίριδα Σαμαρτζή (εικονογράφηση) για το βιβλίο 

«Το Παλιόπαιδο» (εκδόσεις Πατάκη) 

και Στέλλα Μιχαηλίδου (συγγραφή) - Πέρσα Ζαχαριά (εικονογράφηση) για το βιβλίο

 «Πολυξένη» (εκδόσεις Παπαδόπουλος).





Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά και ξεχωριστού σαν κάθε παιδί.

Η ιστορία ενός παιδιού που µεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε µεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο -ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιµµένο απ’ όλα τα παιδιά.

Κάποια στιγµή λοιπόν αποφάσισε πως, αν σε λένε Παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις. Όµως, είσαι στ’ αλήθεια... παλιόπαιδο; 

Μια ιστορία εµπνευσµένη από αληθινές ιστορίες µουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήµης συµφωνικής ορχήστρας "Μπολιβάρ" της Βενεζουέλας.
Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και στον ανθρωπισµό. 
Μια ιστορία για τη δύναµη της τέχνης και του πολιτισµού ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό.


Λίγα λόγια για το El Sistema (Το Σύστηµα): Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας µουσικός και οικονοµολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου, ονειρεύτηκε πως η µουσική θα µπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιηµένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, µαζί µε εθελοντές δασκάλους και µια πρώτη οµάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα. Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αµέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως Εl Sistema, δεν είναι µόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκµάθησης µουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληµατικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ο σπόρος έχει σήµερα ως "καρπούς" πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες -90 από αυτές συµφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι µέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης "καρπός" του El Sistema είναι και η Simon Bolivar Orchestra, η παγκοσµίου φήµης συµφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας. Οι αρχές του El Sistema εφαρµόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσµο. Το El Sistema είναι ένα όραµα που έγινε πράξη, βίωµα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η µουσική... σώζει.

____________




"Είμαι ποτάμι, είμαι ένα ψάρι.
Μια λέξη είμαι σ' αλφαβητάρι.
Παιδάκι είμαι, είμαι χορτάρι.
Είμαι ό,τι εσύ και όλοι οι άλλοι".
Η Πολυξένη, με τη βοήθεια των φανταστικών της φίλων, κατορθώνει να εκφραστεί και να ξεπεράσει όλα όσα την κάνουν να αισθάνεται αδύναμη, μόνη και πολύ πολύ ξένη.


____________________________________


Βραβείο «Φανή Αποστολίδου» σε συγγραφέα μυθιστορήματος ή εκτενούς παραμυθιού για παιδιά έως 12 ετών:
 Φίλιππος Φιλίππου για το βιβλίο 

«Οι περιπέτειες της Ελεάννας στη θάλασσα»

 (εικον. Μυρτώ Δεληβοριά, εκδόσεις Πατάκη)


Η Ελεάννα είναι τεσσάρων χρονών. Ζει με τη μαμά της και τον μπαμπά της σ' ένα κόκκινο καράβι που το λένε "Οδυσσέα" και ταξιδεύει στον Ινδικό ωκεανό, στον Ειρηνικό και στον Ατλαντικό. Καπετάνιος του καραβιού είναι ο μπαμπάς της. Ο ασυρματιστής, που γράφει ποιήματα, είναι φίλος της. Φίλος της είναι και ο μάγειρας, που κάνει νόστιμα φαγητά και γλυκά, αυτός που μιλάει για τις περιπέτειές της. Φίλοι της είναι και μερικοί άνθρωποι από την Αραβία και την Ινδία, που είναι ναύτες. Φίλοι της είναι και τα ζώα που ζουν στο καράβι. Μια γάτα, ένας σκύλος, ένας παπαγάλος, μια μαϊμού, μια γαλοπούλα. 
Όταν ο "Οδυσσέας" βουλιάζει, όλοι μετακομίζουν σε ένα άλλο καράβι, που είναι πράσινο και λέγεται "Αλέξανδρος". Εκεί, η Ελεάννα γνωρίζει κι άλλους ανθρώπους, από την Κίνα, το Μεξικό και την Αφρική, καθώς και άλλα ζώα: μια χελώνα, ένα κροκοδειλάκι, ένα φίδι, μια καινούρια μαϊμού με κεφάλι γάτας. Η Ελεάννα παίζει βιολί, οδηγεί ποδήλατο, κολυμπάει και νομίζει πως όλοι οι άνθρωποι ζουν σε καράβια, όπως η ίδια και οι φίλοι της. Ώσπου το καράβι φτάνει στην Αφρική...


________________________________________________________


 Βραβείο σε συγγραφέα εφηβικού ή νεανικού μυθιστορήματος: 
Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου για το βιβλίο 

«Συνέντευξη με το φάντασμα του βάλτου» (εκδόσεις Πατάκη)




Ένα ξεχασμένο ημερολόγιο και ο Χρόνος.
Ένα παιδί, ο Μιχελής, που καταφέρνει να σώσει το έργο της αντικατασκοπείας.
Ένας Άγγλος αξιωματικός που σκοτώνεται, όμως εξακολουθεί να είναι παρών. Η Δήμητρα που έχει εμπλακεί με πάθος και ζητά να λύσει το αίνιγμα.
Η υπερφυσική δύναμη μιας κεχριμπαρένιας μπάλας θα τη βοηθήσει να μπει στα μυστικά του χρόνου.
Θα τη φέρει στην ίδια παράλληλο με τα γεγονότα εκείνα και, λειτουργώντας σαν μια άγνωστη τεχνολογία, θα την οδηγήσει στους ίδιους δρόμους, στα ίδια περιστατικά που θα διαδραματιστούν μπρος στα έκπληκτα μάτια της, έτσι ακατέργαστα όπως τα γέννησε ο χρόνος, η ματωμένη εκείνη ώρα.
Γιατί ό,τι έχει υπάρξει υπάρχει στον χρόνο.
Ο τόπος συμμετέχει ενεργά στο μυθιστόρημα με όλη την άγνωστη δύναμή του.
Και η ηρωίδα χρησιμοποιεί το μαγικό στοιχείο που κρύβει για να βρει το νόημα μιας άλλης αλήθειας, μιας άλλης δικαιοσύνης.
Γιατί η γνώση είναι δύναμη.

______________________________________________


Βραβείο «Βίτω Αγγελοπούλου» σε συγγραφέα βιβλίου γνώσεων για παιδιά:

 Μαρία Αγγελίδου-Αντώνης Παπαθεοδούλου για το βιβλίο

«Καράβια που δεν φοβήθηκαν»

 (εικον. Χρήστος Κούρτογλου, εκδόσεις Ίκαρος)




Πώς κατάφερε το μισό καράβι, ο Αδρίας, να εμψυχώσει τα καράβια τα ολόκληρα; Ως που μπορεί να φτάσει το ατρόμητο δρακοκάραβο του Λέιφ; Τί λέει το βιβλίο που έγραψε το καράβι του Πυθέα; Πώς τα κατάφερε το Πιλάρ, ένα καράβι από χαρτί, να κυνηγά υποβρύχια; Η Πάραλος, το ιερό καράβι της Αθήνας, πώς άντεξε για επιβάτη της το φόβο τον ίδιο; Ποιος άνεμος, αόρατος, φυσάει ως σήμερα τα πανιά του Cutty Sark;

Τα καράβια είναι γεμάτα περιέργεια, σαλπάρουν για θάλασσες άγνωστες, ανεξερεύνητες και γυρίζουν πάντα φορτωμένα ιστορίες, έτοιμα να τις αφηγηθούν σ'όποιον θέλει να ακούσει, να μάθει, να ταξιδέψει μαζί τους.

_________________________________________



Βραβείο σε μεταφρασμένο στα Ελληνικά βιβλίο για παιδιά ή νέους:
 Almond David,

 «Το αγόρι που κολύμπησε με τα πιράνχας»
σε μετάφραση Κώστια Κοντολέων (εκδόσεις Ψυχογιός)   




Ψάρια σε κουβάδες και ψάρια σε κασόνια!» 

Όταν εξαφανίζονται όλες οι δουλειές στις αποβάθρες, ο Έρνι, ο θείος του Σταν, αναπτύσσει μια ασυνήθιστη έλξη για τα κονσερβαρισμένα ψάρια. Μέσα σε μια νύχτα, η ζωή στο νούμερο 69 της Προκυμαίας της Ψαραγοράς παραδίνεται στην τρέλα. Μια τρέλα όμως που έχει και τις σκοτεινές της πλευρές, κι έτσι, όταν η μονομανία του θείου Έρνι παίρνει απροσδόκητα απάνθρωπη μορφή, ο Σταν αναγκάζεται να φύγει.
Ενόσω εκείνος ταξιδεύει μακριά από τη μόνη ζωή που ήξερε, εμείς ας ανεβούμε προς το φεγγάρι και τ’ άστρα, κι ας κοιτάξουμε από κει ψηλά τη Γη· ας παρακολουθήσουμε τον Σταν να συναντάει τον πασίγνωστο Πάντσο Πιρέλι, έναν άνθρωπο-μύθο, έναν μεγαλοφυή γνώστη της φύσης των ψαριών, έναν παράτολμο άντρα που κολυμπάει με τα πιράνχας. Και ίσως είναι πια ώρα να δούμε αν κι ο Σταν είναι εξίσου τολμηρός ώστε να βουτήξει στα ταραγμένα νερά και να έρθει αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του. 




Τετάρτη 1 Απριλίου 2015



ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ



Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People – IBBY) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας. Το 2015 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Το μήνυμα το έγραψε η Marwa Obald Rashid Al Aqroubi, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και Πρόεδρος του Τμήματος των ΗΑΕ της IBBY, με εξαιρετική δραστηριότητα στην εκτέλεση προγραμμάτων για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας, τόσο στη χώρα της όσο και στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι πολεμικές συγκρούσεις ή οι φυσικές καταστροφές έχουν δημιουργήσει τραγικές καταστάσεις για τα παιδιά με σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή τους. Την αφίσα φιλοτέχνησε η Nasim Abaeian. Γεννήθηκε στο Ισπαχάν του Ιράν και πέρασε την παιδική της ηλικία στη Γένοβα της Ιταλίας. Σπούδασε καλές τέχνες στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στις ΗΠΑ και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Zayed, ενώ παράλληλα εικονογραφεί παιδικά βιβλία.





 Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου 2015, σχολεία, βιβλιοθήκες, φορείς και σύλλογοι που σχετίζονται με το βιβλίο και ειδικά με το παιδικό βιβλίο διοργανώνουν εκδηλώσεις, εργαστήρια, δρώμενα ειδικά για παιδιά, επισκέψεις και συναντήσεις με συγγραφείς παιδικών βιβλίων, κ.ά. Με την ευκαιρία της αφίσας αλλά και του ποιήματος που ακολουθεί γραμμένο αποκλειστικά για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα, μπορείτε να ασχοληθείτε στην τάξη σας ευαισθητοποιώντας ανάλογα τα μικρά παιδιά.Τα παραμυθοδρώμενα (αφήγηση ιστορίας, αναδιήγηση, κυνήγι κρυμμένης λέξης/θησαυρού) θα βοηθήσουν τους μικρούς μαθητές να καταλάβουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, αλλά και να στείλουν το δικό τους μήνυμα στα παιδιά όλου του κόσμου… Σε όλες τις χώρες τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα. Ως δράση προτείνεται η αφήγηση της πραγματικής ιστορίας της Βιβλιοθηκαρίου της Βασόρα, η οποία έσωσε τα βιβλία της Κεντρικής Βιβλιοθήκης από την καταστροφή του πολέμου του 2003.

 ... να δούμε παλιότερες αφίσες;;









Σάββατο 21 Μαρτίου 2015





ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΦΤΕΡΟ


εικονογράφηση: Μάρκους Πφίστερ

«Εντάξει, πιτσιρίκο! Θα παίξουμε μαζί σου. Όμως με μια προϋπόθεση. Να σε δούμε να πετάς ψηλά. Να φτάνεις το φεγγάρι!» έκραξαν γελώντας κοροϊδευτικά τα μεγάλα κοράκια.

Ο μικρός τρόμαξε. Έτρεμε! Ξάφνου όμως τον είδα να παίρνει φόρα και να πετάει ψηλά σαν σφαίρα προς το απίστευτα μακρινό φεγγάρι.

Ε, όχι! Λέτε να πήγε καλά αυτή η ιστορία;
Να τα έβγαλε άραγε πέρα ο μικρός αλλά θαρραλέος κόρακας;
Πολύ θα ήθελα να ξέρω τι απέγινε.



ΦΥΣΗΞΕ ΑΕΡΑΚΙ


Rob Biddulph
μετάφραση: Γιάννης Παπαδόπουλος
εικονογράφηση: Rob Biddulph

Έλα μαζί μας στην απίστευτη περιπέτεια
αυτού του ατρόμητου πιγκουίνου,
και γνώρισε τους φίλους που κάνει στο ταξίδι του.
Μια συναρπαστική ιστορία σε στιχάκια, με έξυπνες ιδέες, νοσταλγία, ατίθασους χαρταετούς.


Σάββατο 14 Μαρτίου 2015


ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΕΡΑ



Κάποτε ήταν ένα κάμπος που διέφερε από τους υπόλοιπους. Γιατί ακριβώς στη μέση του υπήρχε ένα μεγάλο, όμορφο, γερό δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν που έκανε εκείνον τον κάμπο ιδιαίτερο. Κι αυτό που έκανε εκείνο το δέντρο ξεχωριστό ήταν η μοναξιά του. 

Ήρθε όμως μια μέρα που όλα άλλαξαν... Στα κλαριά του δέντρου έκατσε ένα μικρό πουλί που μόλις είχε βγει από το αυγό του κι ανακάλυπτε τον κόσμο. 

Χάρη σε αυτό το μικρό πουλί ήταν που το δέντρο έπαψε να είναι μοναχικό, κι απέκτησε φτερά. Χάρη σε αυτό το δέντρο το πουλί έμαθε την αξία του να σε νοιάζεται κάποιος και να σου προσφέρει ρίζες για ν' αντέχεις τους άγριους βοριάδες. 

"Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα" μπορεί να πούνε οι μεγάλοι, "τα πουλιά να έχουν ρίζες και τα δέντρα φτερά;"
"Κι όμως γίνονται!" Θ' απαντήσουν τα παιδιά και θα χαμογελάσουν. Ευτυχισμένα.
(και στο εξής θα ονειρεύονται δέντρα που πετάνε)

Μια ιστορία για τη δύναμη της αγάπης που μπορεί να μεταμορφώσει την καθημερινότητα έτσι ώστε να μοιάζει με θαύμα ή με παραμύθι. 
Μια ιστορία για παιδιά και για γονείς,
για να περνάει ο καιρός... όμορφα.